RTG odcinka szyjnego kręgosłupa

Zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa szyjnego nie są czymś, co często ogląda się poza oddziałem ratunkowym, ale duże znaczenie umiejętności ich odczytywania oraz ryzyko przeoczenia istotnych sygnałów (uraz rdzenia kręgowego, śmierć) sprawia, że warto poświęcić trochę czasu na ich przypomnienie! Należy jednak zwrócić uwagę na to, że jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do interpretacji tych często trudnych zdjęć – poproś o pomoc (starszego lekarza / zaprzyjaźnionego radiologa). Może być również konieczne wykonanie tomografii komputerowej, jeśli nadal rozpoznanie jest niejasne, zwłaszcza jeśli masz wyraźne kliniczne podejrzenie urazu kręgosłupa szyjnego na podstawie obrazu klinicznego i mechanizmu urazu.

Najpierw szczegóły

Rozpocznij od potwierdzenia, czy ​​oglądasz zdjęcie odpowiedniego pacjenta oraz, czy to właśnie tego pacjenta zdjęcie rentgenowskie masz teraz przed sobą. Oceń następujące elementy:

Dane pacjenta (imię i nazwisko, data urodzenia,PESEL)

Data i godzina wykonania zdjęcia rentgenowskiego

W celu porównania stanu klinicznego należy także obejrzeć wcześniejsze zdjęcia pacjenta – jeśli są one dostępne.

Uzyskaj wszystkie potrzebne projekcje

Są dostępne są trzy standardowe projekcje w badaniu RTG kręgosłupa szyjnego – projekcja boczna, przednio-tylna (AP) i odontoidalny.

Jeśli chcesz spojrzeć poniżej C7 / T1, możesz poprosić o czwarty „widok pływaka”.

Interpretacja

Adekwatność: sprawdź czy zdjęcie zostało wykonane tak, aby uwzględnić wszystkie istotne struktury (powinno być widzać kręgi od C1 do C7 / T1).

Linie (osiowanie, zrównanie, wyrównanie)

Istnieje kilka linii, które należy ocenić w każdym z trzech projekcji rentgenowskich. Powinny one przebiegać jako nieprzerwane linie u zdrowych osób.

Projekcja boczna

Podłużna linia przednia biegnie wzdłuż przedniej powierzchni trzonów kręgów. Tylna linia podłużna biegnie wzdłuż tylnej powierzchni trzonów kręgów. Linia spinolaminarna biegnie wzdłuż przedniej krawędzi wyrostków kolczystych (na styku wyrostka kolczystego i blaszki łuków kręgów).

Projekcja przednio-tylna (AP)

W projekcji AP dwie boczne linie biegną po obu stronach trzonów kręgów. Linia przebiegająca przez każdy wyrostek kolczasty od C1 do C7 (niebieska linia na poniższym obrazku).

Projekcja odontoidalna / przez otwarte usta

Projekcja odontoidalna / przez otwarte usta prezentuje kilka przecinających się linii, które czasami określa się jako „spotkanie rogów”. Nieprawidłowości w obszarach, w których te linie się krzyżują, mogą wskazywać na brak osiowości bocznych krawędzi C1 i C2 (np. złamanie, zwichnięcie). Widok ten może także zostać użyty do oceny zęba kręgu obrotowego(obrotnika), w celu upewnienia się, że znajduje się on równo w stosunku do bocznej krawędzi C1. Aby to zrobić, sprawdź i porównaj przestrzeń między obiema tymi strukturami z każdej strony. Asymetria przestrzeni między nimi może wskazywać na pęknięcie lub przemieszczenie zęba kręgu obrotowego.

Kości

We wszystkich trzech omówionych wcześniej projekcjach należy zwrócić szczególną uwagę na korę (zewnętrzną białą krawędź) każdej kości, upewniając się, że oglądasz je w sposób uporządkowany(np. od góry do dołu). Częstym błędem jest zaprzestanie dalszej oceny po znalezieniu jednej nieprawidłowości. Gdy znaleziona zostanie jedna nieprawidłowość należy ją odnotować w opisie, a następnie kontynuować uporządkowane badanie dalszych struktur, do momentu aż wszystkie istotne kości zostaną ocenione.

Wskazówki

Ząb kręgu obrotowego, podobnie jak w projekcji odontoidalnej, można oglądać także w projekcji bocznej. Jest on wtedy obszarem o zwiększonej gęstości w widoku kręgu C1. Upewnij się, że uwzględniłeś to opisie kory kości.

Wewnątrz kręgu C2 znajduje się „bielszy” pierścień kości, który stanowi boczną masę kręgu C2. Złamanie bocznych struktur kręgu C2 byłoby widoczne na zdjęciu rentgenowskim jako przerwanie pierścienia kostnego kręgu C2.

Chrząstka (dyski – krążki międzykręgowe)

Krążki międzykręgowe powinny mieć mniej więcej podobną wysokość w całym odcinku szyjnym kręgosłupa. Jeśli jednak podejrzewasz patologię krążka (np. przepuklinę krążka) na podstawie wywiadu / badania (radikulopatia szyjna z zaburzeniami czucia / motoryki na konkretnym poziomie kręgosłupa szyjnego), możesz nie zauważyć jej na zdjęciu rentgenowskim kręgosłupa szyjnego. Wskazane będzie wtedy wykonanie rezonansu magnetycznego.

Tkanki miękkie

Tkanka miękka przedkręgowa (obszar bezpośrednio przed trzonami kręgów) powinna być oceniana w widoku bocznym. Tkanka miękka widoczna jest jako jasnoszare zmętnienie na zdjęciu rentgenowskim kręgosłupa szyjnego i zlokalizowana jest między trzonami kręgów a ciemnoszarym obszarem reprezentującym tchawicę. Każde poszerzenie tej przestrzeni może oznaczać krwiak przedkręgowy i powinno wzbudzać podejrzenie złamania. Należy pamiętać, że obszar ten jest naturalnie poszerzony w okolicy kręgu C4. Dopuszczalne są więc dwie wielkości:

·         powyżej C4 przedkręgowa tkanka miękka nie powinna być szersza niż jedna trzecia szerokości sąsiedniego trzonu kręgu.

·         poniżej C4 przedkręgowa tkanka miękka nie powinna być szersza niż szerokość jednego całego trzonu kręgu.

Jeżeli zlecono prześwietlenie kręgosłupa szyjnego w projekcji bocznej z innego wskazania (np. podejrzenie ciała obcego w tchawicy), należy pamiętać, aby uwzględnić te struktury w opisie zdjęcia rentgenowskiego.

Podsumowanie

Interpretację zdjęcia rentgenowskiego kręgosłupa szyjnego rozpocznij od potwierdzenia danych pacjenta, zapoznania się z historią pacjenta oraz upewnienia się, że zdjęcia rentgenowskie są wykonane poprawnie i należą do konkretnej osoby.

Podczas interpretacji zdjęcia rentgenowskiego użyj mnemoniki – ABCs:

A – alignment – wyrównanie: oceń ustawienie wszystkich projekcji

B – bones – kości: oceń każdy z kręgów, obejrzyj korę pod kątem nieprawidłowości

C- cartilage – chrząstka: oceń wysokość każdego krążka międzykręgowego

S – soft tissue -tkanka miękka: oceń szerokość( wielkość) tkanki miękkiej przedkręgowej pod kątem obrzęku